Making a Murderer is een must!

Is this really happening?! Zo keek ik naar de tiendelige documentaireserie Making a Murderer. Zie ik dit nu echt? Is dit fictie? Wat zich hier afspeelt lijkt bijna onwaarschijnlijk. Van de eerste tot de laatste aflevering val je bijna van je stoel van verbazing. Dat is… als je al niet uitgestrekt op de grond ligt. Wat Steven Avery overkomt kan voelen als een rechtse directe van Mike Tyson. Als je dus nu zou stoppen met lezen (wat ik je overigens niet in dank zou afnemen) is dit het enige wat je moet onthouden: Making a Murderer is een must, deze docuserie moet je gezien hebben! Vergeet ff je kids, meld je ziek op werk, neem desnoods verlof op: laat deze serie niet aan je voorbij gaan.

Dit zei ik in mijn recensie van de eerste aflevering: “Steven Avery is een man uit een familie die er lokaal niet zo goed opstaat. De Avery’s zijn de zwarte schapen van de gemeenschap en zijn eigenlijk alles waar de gemeenschap niet mee geassocieerd wil worden. Het zijn geen actieve burgers en zij trekken hun eigen plan. Daarbij hebben meerdere leden van de familie een crimineel verleden, zo ook Steven. Het gaat allemaal mis wanneer Steven zijn nicht van de weg rijdt en een pistool op haar richt. Zijn nicht, die getrouwd is met een hulpsheriff, en de lokale politie gebruiken dit voorval om Steven achter de tralies te krijgen. Wanneer zich een zaak aandient die Steven in een nog kwader daglicht kan stellen, grijpen zij dan ook alle mogelijkheden aan om Steven te arresteren en uiteindelijk te veroordelen. Maar is alles wel volgens het boekje verlopen?” En hoe zit het met de moord waar Steven na zijn vrijlating van wordt beschuldigd. Verloopt hier alles volgens het boekje?

De tweede tot de tiende aflevering behandelt de rechtszaak tegen Steven. Dan gaat de serie verder in op de moord op Teresa Halbach en Stevens betrokkenheid in de zaak. Ik denk dat je dit jaar (en voor de kijkers die de serie volgend jaar kijken) bijna geen serie zal zien waar je zo in het verhaal wordt getrokken als deze. De bewijslast dat wordt aangedragen, de uitstekende advocaten van Stephen, de impact die deze zaak heeft op de familie Avery en Halbach: het is allemaal uiterst boeiend en opmerkelijk. De uiteindelijke uitkomst van de zaak tegen Avery gaat verder dan guilty or not guilty. Of je nu in het kamp van de verdediging zit (en Steven gelooft) of de kant kiest van de staat (en denkt dat Steven het gedaan heeft): de serie roept enorme vragen op over het Amerikaanse rechtssysteem. Verloopt dat rechtssysteem wel fair? Wordt dat rechtssysteem genoeg doorgelicht en kritisch benaderd? En doet dat rechtssysteem wel echt wat het zou moeten doen: namelijk, het beschermen en ondersteunen van haar burgers?

Want, stel je zit in het anti-Steven kamp: de advocaten van Steven komen met bewijs op de proppen die je als kijker wel moet doen twijfelen aan de gang van zaken rond deze zaak. Kijk tijdens de serie naar de bewijslast dat door de politie is vergaard en op welke manier. Kijk naar hoe verdachten zijn ondervraagd. Kijk eens goed naar hoe politie/justitie te werk is gegaan… Tijdens het kijken van Making a Murderer kun je niet ontkomen aan het gevoel dat hier iets helemaal niet klopt. Zou de zaak anders zijn gegaan als deze zaak plaatsvond in een grote stad? Ik denk van wel. De serie heeft veel weg van een heksenjacht. Waarbij het er veel van weg heeft dat er onmiddellijk werd gesteld dat Steven een heks is. De brandstapel stond voor Steven al sinds 1985 klaar. Kan politie/justitie iemand erin luizen en ermee weg komen? Vraag jezelf eens af of je als individu überhaupt een kans hebt wanneer het hele systeem zich tegen je keert. Maakt de schuldvraag ook maar iets uit wanneer je voor ordehandhavers bij voorbaat al schuldig bent? Daarmee slaagt deze serie in haar opzet, want dat is in essentie de hoofdvraag die deze serie stelt.

Making a Murderer is een achtbaan van tien afleveringen. Een achtbaan waar ik helemaal in het voorste wagonnetje zat. Als het niet zo een kwalijke achtbaan was, dan had ik vast ‘kom we gaan nog een keer’ en ‘nog een keer’ geroepen. Ondanks dat ik de serie erg goed vind, ben ik het type kijker die er niet vies van is om een serie/film kritisch te benaderen. Ik denk dat het een vereiste is dat je ook door je roze bril heen kunt kijken. Misschien niet voor de ‘normale’ kijker, maar wel voor kijkers net als ik die graag praten over series/films en ze recenseren. Ik moet daarom wel zeggen dat het wel écht duidelijk is welke kant makers Laura Ricciardi en Moira Demos kiezen. Daarom zou je zeker kunnen stellen dat het slachtoffer Teresa Halbach een beetje wordt vergeten. Als hun onderzoek zich ook meer had gericht op wie volgens hen dan wel de moord had gepleegd, dan was de serie waarschijnlijk nóg krachtiger geweest. Zij hadden nog meer kunnen graven. Er is naast degenen die verantwoordelijk worden gehouden voor de moord op Teresa namelijk nog een slachtoffer: dat slachtoffer is Teresa zelf.

Maar goed, het komt alsnog allemaal op dit neer: Making a Murderer mag je niet missen! Het is die ‘ik-kan-vanavond-niet-want-ik-parkeer-mijzelf-op-de-bank-om-verder-te-kijken’. Dit is verplichte kost. Ik zei het al in mijn eerste recensie van deze serie, maar ga na deze serie ook aub direct verder naar The Jinx: The Life and Deaths of Robert Durst van HBO en de podcast Serial. Van Serial is trouwens onlangs het tweede seizoen begonnen! Dit zijn true crime programma’s die je steviger in de houdgreep zullen houden dan Hulk Hogan.